τετανοτοξίνη

η, Ν

ιατρ. η εξωτοξίνη που εκκρίνεται από το κλωστηρίδιο τού τετάνου και στην οποία οφείλονται οι θανατηφόροι σπασμοί τής νόσου, αλλ. τετανική τοξίνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetanus toxine < τέτανος + τοξίνη*].